بافت همبند از گلیکوزآمینوگلیکان، پروتئوگلیکان و گلیکوپروتئین تشکیل می­شود که از میان آنها فیبرهای گوناگونی رد می شود. این فیبرها می­توانند کلاژنی، الاستیک و یا مشبک باشند. فیبرهای مشبک از خانواده­ای از پروتئین های کلاژن تشکیل شده و استحکام کششی را به وجود می­آورند. این فیبرها به وسیله­ی فیبروبلاست های مشبک ساخته می­شوند.

وقتی این بافت پاره می­شود، به علت رشد سریع یا کشش بیش از حد، اسکارهای پوستی خطی به همراه آتروفی اپیدرمی(نازک شدن اپیدرم) حاصل می­شود. فرض بر این است که پاره شدن میان پوست به دگرانولاسیون بیش از حد ماست سل و آسیب بعدی کلاژن و الاستین می ­انجامد.

جوان سازی